Монда без дә бар әле! / Мы тоже здесь живём!. Роберт Миннуллин

җүләрләр инде.

      Шул чакларны уйлыймын да

      Елыйсылар килә,

      Шәммәтнең бер эте булып

      Улыйсылар килә.

      Кемнәр бар да, кемнәр юк шул…

      Өлкән буын – без дә.

      Сызлаштыра буыннар да,

      Начар күрә күз дә.

      Күзгә хәзер йокы керми,

      Сезне күрәм төштә.

      Тик төшләр дә өзелә шул

      Иң кызыклы төштә.

      Безнең балачагыбыз да

      Шул төш кебек кенә.

      Китәсе килә кайчак шул

      Төшкә кереп кенә…

      Сирәк инде очрашу да,

      Хәлләр белешү дә…

      Төш шикелле генә булды

      Безнең күрешү дә.

      01.08.04

      Җыр аның җаны иде

      Композитор Фасил Әхмәтовны

      сагынган минутларда

      Ул матур күңелле иде,

      Ул моңлы Фасил иде.

      Ул җырдан гыйбарәт иде,

      Ул моңнан хасил иде…

      Татарның моңы иде ул,

      Дөньяның яме иде.

      Җыр аның җегәре иде,

      Җыр аның гаме иде.

      Җыр аның бәгыре иде,

      Җыр аның җаны иде.

      Иң матур чагы – җанында

      Җыр туган чагы иде.

      Моң дәрьясында калды ул,

      Моң дигән утта янды.

      Таякка түгел, халкының

      Күңеленә таянды.

      Таянды татар җырына,

      Татарның моңнарына.

      Кагылды ул күңелләрнең

      Иң нәзек кылларына…

      Инде менә искә төшә

      Йә моңлы, йә җор булып,

      Һаман да җанда яңгырый

      Онытылмас җыр булып.

      Җырлары әй затлы иде,

      Үзе дә асыл иде…

      Башкача мөмкин дә түгел,

      Чөнки ул Фасил иде.

      23.11.05

      Татарстаныбыз!

      Татарстаныбыз – дастаныбыз…

      Татарстаныбыз – даныбыз!

      Татарстаныбыз – әле яңа

      Атып кына килгән таңыбыз!

      Татар диеп, Татар Иле диеп,

      Коелгандыр күпме каныбыз.

      Түгелгәндер күпме күз яшебез,

      Күпме әрнегәндер җаныбыз…

      Газиз Ватанымның, татарымның

      Үткәннәре үзәк өзмәле.

      Бүгенгесе әле ярый торган,

      Бүгенгесе әле түзмәле…

      Ниләр көтә безнең Татар Илен,

      Ниләр көтә Татар Дөньясын?

      Карыйдыр да кемдер өмет белән,

      Укымакчы була кем ясин…

      Безне һаман исәплиләр әле

      Беркатлыга яки исәргә:

      Кемдер безне илдән яздырмакчы,

      Кемдер тели телне кисәргә.

      Кемдер бармак яный, динегездән

      Яздырам дип безне куркыта.

      Илле халык кына телле була,

      Телле халык кына ил тота.

      Ә кемнәрдер анда киләчәккә

      Китеп бармакчылар татарсыз…

      Ә без татар түгел Татарстансыз,

      Без милләт тә түгел Ватансыз.

      Яшәсен һәм чәчәк атсын дисәк

      Татарстан дигән илебез,

      Ныклы булсын безнең иңнәребез

      Һәм буылган булсын билебез!

      Татарстаныбыз булса гына

      Татар булыр