Яңарыш юлында / На пути возрождения (на татарском языке). Азат Ахмадуллин

тиеш» дигән ышаныч ята, ягъни «революцион аскетизм» мондый образларны иҗат итүдә төп һәм еш кына бердәнбер алым-чара ролен үти. Ә бу драма Шамил Усмановны андый карашларны яклаучы итеп күрсәтеп кенә калмый, аның шул юнәлештә кат-кат ялгышуын да тасвирлый, димәк, героик характер тудырудагы яңа принципларны алга сөрә.

      Шамил Усманов, үзен халык бәхете өчен көрәшкә багышлаган кеше шәхси теләкләрен, шул җөмләдән мәхәббәт мәсьәләләрен дә, читкә атарга тиеш, дип саный. Ләкин тормышның үз кануннары бар, ул егет алдына кат-кат шул мәхәббәт мәсьәләсен куя. Аны дөрес хәл итү өчен, аңа күп вакытын һәм акыл көчен сарыф итәргә туры килә. Һәм катлаулы сәяси хәлләрдә дә, хәрби бәрелешләрдә дә югалып калмый торган комиссар мәхәббәт өлкәсендә тәҗрибәсезлек күрсәтә, еш ялгыша. Шуның белән ул, үзе дә теләмәстән, бер кулына кылыч, ә икенчесе белән чәчәк тоткан җанлы кеше булып гәүдәләнә. Шулай итеп, проблема дөрес, тормышчан хәл ителә. Герой характеры да яңа яклар белән тулылана, ул бай һәм үзенчәлекле шәхес булып күз алдына баса.

      Примечания

      1

      Әдәбият баскычлары. – Казан: Татар. кит. нәшр., 1976. – 340–343 б.

      2

      Әдәбият баскычлары. – 419–420 б.

      3

      Шунда ук. – 422 б.

      4

      Марков Д. Ф. Вопросы литературы. – М., 1983. – № 1.

      5

      Луначарский А. В. Собрание сочинений. – М., 1965. – Т.  8.  – С. 522–523.

      6

      Казан утлары. – 1965. – № 10.

      7

      Әмир М. Иҗат дәрте // Казан утлары. – 1968. – № 5.

      8

      Фролов В. Судьба жанров драматургии. – М., 1979. – С.  378.