Sizsiz. Anar

yaşadıqca yaddaşımda yaşayacaq yüz gün – mənim yüz günüm haqqındadır bu yazım. Yüz gün və iki ölüm haqqında…

      … İki həyat haqqında. İki bənzərsiz insanın son günləri haqqında. İki sənətkarın böyük ömürləri haqqında, bir də mənim özümün kiçik ömrüm haqqında.

      Ömrümün yüz günü haqqında.

      Yüz günü və bütün başqa günləri – bu yüzlükdən qabaqkı, bu yüzlüyün içindəki və sonrakı günlərim, gecələrim, həftələrim, aylarım haqqında.

      Onların ömürləriylə keçən ömrüm, onların ölümləriylə keçən ömrüm, onlarsız keçən ömrüm haqqında.

      Keçən, keçmək, keçinmək – nə qəribə sözdür. Ömür keçir, qatar keçir, işıq keçir. Dünyada qəm də, sevinc də keçəridir. Dünyada birtəhər dolanmaq, başını girləmək, aza qane olub keçinmək olar. Amma “keçinmək” sözünün bir məşum mənası da var: Keçindi-öldü…

      Bir gün mənsiz olacaqsan

      Sənsiz olacağam deməyə

      gəlmir dilim.

      Bu sətirləri Rəsul Rza Nigar Rəfibəyliyə yazıb.

      Bir son bahar da düşdü

      ömrümün təqvimindən

      Nə sənə məhəbbətim,

      nə həsrətim azaldı.

      Özüm də heç bilmirəm

      niyə bir ömür boyu

      Gözüm uzaq yollarda –

      sənin yolunda qaldı.

      Bir qocaman dağ olsan

      səni vurub yıxardım.

      Ürəyimdən ən incə

      teli necə qopardım!

      … Baharın çiçəkləri

      açıb solmasın sənsiz.

      Ömrüm sənsiz olmasın,

      şeirim olmasın sənsiz.

      Bu misralar da Nigar Rəfibəylinindir. Biri-birisiz olmadılar bu dünyada. Bircə gün də.

      “Anar, salam!

      Nigarla sənə bəzi materiallar göndərmişdim. Bu gün universitetin qəbul qaydalarını sənə göndərirəm. Həm söhbət nəticəsində, həm də qəbul qaydalarından məlum olur ki, bütün fakultələrdə rus dili və əcnəbi dillərə çox fikir verilir. Sən bütün imtahanları əla verəndən sonra Moskvaya gəlincəyə qədər rus və ingilis dilləri ilə ciddi məşğul olmalısan. Bu il ali məktəblərə qəbul məsələsi çətinləşdiyi və ciddiləşdiyi üçün daxil olmaq istəyənlər möhkəm hazırlaşacaqlar.