Ejderhaların Kaderi . Морган Райс

çağırdığı güç gelmedi. Hiçbir şey olmadı. O da diğer herkes gibi, güçsüz ve sıradan bir çocuktu. En çok ihtiyaç duyduğu zaman güçleri neredeydi? Güçleri gerçek miydi? Yoksa ortaya çıkmış olduğu diğer zamanlar sadece bir tesadüf müydü?

      Bilincini kaybetmeye başlarken, zihninde bir sürü görüntü belirdi. Sanki yanındaymış gibi Kral MacGil’i gördü; Argon’u gördü ve sonra Gwendolyn’i gördü. Ancak Thor’a yaşama azmi veren, gördüğü o son yüzdü.

      Aniden, arkasında bir su sesi duydu ve sonra yaratıktan bir çığlık yükseldi. Tekrar suyun içine batmadan önce arkasına döndü ve suyun içindeki Reece’i gördü. Kılıcını çekmişti ve yaratığın kesik kafasını elinde tutuyordu. Bedenden sarı kan fışkırırken, kesilmiş olan kafa çığlık atmaya devam etti.

      Thor, bacağındaki tutuşun yavaşça gevşediğini hissetti. Bacağı sanki yanıyor gibiydi ve kalıcı bir hasar gelmemiş olması için dua etti.

      Reece’in kollarını, omuzlarına doladığını ve kendisini kayığa doğru çektiğini hissetti. Bilinci bir açılıp, bir kapanan Thor, gözlerini kırpıştırdı, etrafındaki dalgaların yükselip alçaldığını belli belirsiz görebiliyordu.

      Kayığa ulaşmayı başardılar ve Thor, diğer çocuklar tarafından yukarı çekildiğini hissetti. Krohn da oradaydı. Reece de yanına düştü ve sonunda hepsi güvendeydi.

      Thor, zar zor nefes alarak yerde yattı, dalgalar yüzünden kayık bir yükselip bir alçalıyordu.

      “İyi misin?” diye sordu Reece, Thor’un üstüne eğilerek.

      Thor yukarıya baktı ve üzerine eğilen Krohn’u gördü, ardından onun, yüzünü yaladığını hissetti. Uzanarak, Krohn’un ıslak tüylerini okşadı. Reece’in elini yakaladı ve oturur bir pozisyona geçmek için kendini yukarı çekti.

      Bacağına baktı ve yaratığın bırakmış olduğu izleri gördü. Yaralı bacağındaki pantolonu parçalara ayrılmıştı. Dokunacın yapıştığı yerlerdeki yuvarlak izleri görebiliyordu. İzlerin bulunduğu yerlerdeki girintileri hissederek, bacağını ovuşturdu. Fakat artık dokunaçtan kurtulmuş olduğu için, bacağındaki yanma anında geçiyordu. Dizini bükmeye çalıştı ve başardı. Neyse ki göründüğü kadar kötü değildi ve hızla iyileşecek gibiydi.

      “Sana borçlandım,” dedi Thor, Reece’e gülümseyerek.

      Reece de gülümseyerek karşılı verdi. “Sanırım eşitlendik.”

      Thor etrafına baktı ve büyük çocuklardan birkaçının kürek çekerek, kayığın kontrolünü sağlamaya çalıştıklarını gördü.

      “YARDIM EDİN!” diye bir bağırış geldi.

      Thor, büyük gemiye doğru baktı ve birkaç çocuğun kenardan atladığını ya da Kolk ve diğer komutanlar tarafından itildiklerini gördü. İçlerinde, O’Connor, Elden ve ikizlerin bulunduğunu fark etti. Hepsi etrafa sular sıçratarak denize düştü ve birdenbire ortaya çıkarak çırpınmaya başladılar. Bazıları diğerlerinden daha iyi birer yüzücüydü. Birbirinden farklı rengi, şekli ve boyutu olan bir sürü yaratık, çevrelerinde suyun yüzeyine çıktı.