Италия в Сарматии. Пути Ренессанса в Восточной Европе. Марина Дмитриева

i odbiorczości w kulturze artystycznej polskiego Odrodzenia // Odrodzenie v Polsce. Materialy sesji naukowej PAN 23–30 pazdziernika 1953 roku. Warszawa, 1958. S. 329–370, здесь S. 350.

      147

      Kozakiewicz H., Kozakiewicz S. Die Renaissance in Polen. Warszawa, 1976. S. 26f.

      148

      Cercha S., Kopiera F. Nadworny rzeźbiarz króla Zygmunta Starego Giovanni Cini z Sieny i jego dzieła w Polsce. Kraków, 1916. S. 15.

      149

      Schulz A.M. Giammaria Mosca called Padovano. A Renaissance Sculptor in Italy and Poland. Pennsylvania, 1998, текстовая часть. S. 103.

      150

      Ibid. S. 99.

      151

      Ibid. S. 98.

      152

      Komornicki S.S. Franciszek Florentynczyk i pałac wawelski // Przegląd Historii Sztuki. 1929. № 1. S. 57–69; Bochnak A. Franciszek // PSB. Kraków, 1948–1958. T. 7. S. 76f.

      153

      Gerevich L. Johannes Fiorentinus und die pannonische Renaissance // Acta Historiae Artium Academiae scientiarum Hungaricae, tomus VI. Budapest, 1959. S. 5–338.

      154

      Komornicki S.S. Kaplica Zygmuntowska w katedrze na Wawelu. S. 59–64; Schulz A.M. Giammaria Mosca called Padovano. A Renaissance Sculptor in Italy and Poland. Textteil. S. 87.

      155

      Mossakowski S. Kiedy, jak i przez kogo wznoszona była i dekorowana kaplica Zygmuntowska? // Kwartalnik Architektury i Urbanistyki. 1994. № 39. S. 87–127.

      156

      Misiąg-Bocheńska A. Gianottis // PSB. Kraków, 1948–1958. Bd. 7. S. 419–421.

      157

      Sokolowski M. Die italienischen Künstler der Renaissance in Krakau. S. 411–423, здесь S. 415; Kopera F. Cini // PSB. Kraków, 1938. T. 4. S. 76f.

      158

      Sokolowski M. Die italienischen Künstler der Renaissance in Krakau. S. 417. Он цитирует хронику города Сьены Сигизмунда Тицио (Sigismund Tizio), под номером 1519: «Nuntiatum interea ex Cracovia Polonie urbe a Johanne Cini Senensi lapicida filio, qui in illis oris una cum caeteris sub artifice Florentino sepulcro regis instabat, Tartaros sive Moscovios adversus Polonos exivisse».

      159

      Popiel P. Czynności artystyczne na dworze Zygmunta I // Berichte der kunstwissenschaftlichen Commission der Krakauer Akademie der Wissenschaften 1 [Zwischenkriegszeit]. S. 28f.

      160

      Kopera F. Cini. S. 76f.

      161

      Cracovia artificum 1501–1550 / Hg. v. Jan Ptaśnik. 1936. Pt. 1. № 657; Tomkowicz S. Przyczynki do historii kultury Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku. S. 608.

      162

      Schulz A.M. Giammaria Mosca called Padovano. A Renaissance Sculptor in Italy and Poland. Текстовая часть. S. 99 und Appendix I. Doc. IX. B.

      163

      Cercha S., Kopiera F. Nadworny rzeźbiarz króla Zygmunta Starego Giovanni Cini z Sieny i jego dzieła w Polsce. S. 15; Tomkiewicz W. Organizacja twórczości i odbiorczości w kulturze artystycznej polskiego Odrodzenia. S. 349f.

      164

      Kalinowski L. Padovano. S. 8–10.

      165

      Schulz A.M. Giammaria Mosca called Padovano. A Renaissance Sculptor in Italy and Poland. Textteil. S. 97f.

      166

      Ibid. S. 102.

      167

      Ibid. S. 106.

      168

      Ibid. S. 114.

      169

      Ibid. S. 105.

      170

      Fischinger A. Santi Gucci. Architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku. S. 9–14; Sinko K. Santi Gucci Fiorentino i jego szkoła. Kraków, 1933.

      171

      Fischinger A. Santi Gucci. Architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku. S. 11.

      172

      Ibid.

      173

      Tomkiewicz W. Organizacja twórczości i odbiorczości w kulturze artystycznej polskiego Odrodzenia. S. 366; Sinko K. Hieronim Canavesi. S. 134f.

      174

      «…kamienie pewne, które w kamienicy bylo, tj. naprzód kamieni bialych wielkich, jako drzwi kilka sztuk mularzowi jednemu na ul. Zydowską. Marmuru 3 sztuki, kazda osobno bardzo wielkich´, na których byly osoby cale wyryty, trumnę marmurową wielkąi piąty kamien bialy na którym takze byla osoba bialoglowska cala, to przeda p. Jastrząbkowi mularzowi za Nową bronę…» Цит. по: Tomkowicz S. Przyczynki do historii kultury Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku. S. 47.

      175

      Ibid. S. 63f.

      176

      Tomkiewicz W. Organizacja twórczości i odbiorczości w kulturze artystycznej polskiego Odrodzenia. S. 366.

      177

      Из источников следует, что его убийцей был итальянец: «Bartholomeus Berrecci Florentinus regis Poloniae Sigismundi primi murator castri Cracoviensis et capelle assumpcionis beate virginis in castro Cracoviensi, interfectus fraudulenter per unum Italum ex invidia, […] sepultus ad Corpus Christi, anno domini 1537 die mensis Augusti. Ubi et epitaphium est: Hic jacet Bartholomeus Berrecci, Florentinus, regie majestatis architector, multis virtutibus, litteris et variis artibus mechanicis ornatus» (Monumenta Poloniae historica. Bd. 3. Annales Sanctae Crucis. Р. 114; Sokolowski M. Die italienischen Künstler der Renaissance in Krakau. S. 414f).

      178

      «Ut cunctorum hominum Sigismondum Fama loquatur / Virtute et meritis praesti sit ipse suis / Illius ut laudes ne marmora muta silerent / Effecit tua nunc Bartholoae manus» (Um die Glorie Sigismunds zu verbreiten / und seine Verdienste und Virtute / der tote Marmor soll nicht schweigen / das hat die Hand Bartholos vollbracht) (Sokolowski M. Die italienischen Künstler der Renaissance in Krakau. S. 418).

      179

      Kalinowski