Инквизиция, ересь и колдовство. «Молот ведьм». Григорий Бакус

Читать онлайн.
Название Инквизиция, ересь и колдовство. «Молот ведьм»
Автор произведения Григорий Бакус
Жанр
Серия История и наука рунета. Страдающее Средневековье
Издательство
Год выпуска 2023
isbn 978-5-17-154602-1



Скачать книгу

Vorwort, Transkription des deutschen Textes und Glossar. Hildesheim, Zürich, New York, 1992. Далее при цитировании – Nürnberger Hexenhammer 1491.

      11

      Herzig T. Witches, Saints, and Heretics: Heinrich Kramer’s Ties with Italian Women Mystics // Magic Ritual and Witchcraft 1(1): January 2008 P. 24–55; Herzig T. Italian Holy Women against Bohemian Heretics: Catherine of Siena and ‘the Second Catherines’ in the Kingdom of Bohemia // Catherine of Siena: The Creation of a Cult, ed. Jeffrey Hamburger and Gabriela Signori [Medieval Women: Texts and Contexts, vol. 13]. Turnhout, 2013. P. 315–338; Herzig T. Fear and Devotion in the Writings of Heinrich Institoris // Emotions in the History of Witchcraft. Palgrave Macmillan, 2016 P. 19–35; Herzig T. The best-selling demonologist: Heirich Institoris Malleus Maleficarum // The Science of Demons: Early Modern Authors Facing Witchcraft and the Devil. London, 2020. [электронное издание]

      12

      Scholz Williams G. Demonologies // The Oxford Handbook of Witchcraft in Early Modern Europe and Colonial America. Oxford: Oxford University Press, 2013. P. 69.

      13

      Nürnberger Hexenhammer 1491.

      14

      Сочинение входило в большой авторский сборник – Institoris Н. Tractatus varii cum sermonibus plurimis contra quattuor errores novissime exortos adversus divinissimum eucharistie sacramentum, collecti a lectore ecclesie Saltzburgensis, sacre pagine professore ac heretice pravitatis inquisitore fr. Heinrico Institoris, ordinis Predicatorum. Nuremberg, 1496. Далее при цитировании – Tractatus varii с указанием страниц.

      15

      Institoris H. Sancte romane ecclesie fidei defensionis clypeus adversus Waldensium seu Pikardorum heresim. Olumucz, 1502. Далее при цитировании Clypeus 1502 с указанием страниц.

      16

      В своей работе я использовал оцифрованный вариант кёльнского издания 1480 г., – Nider J. Formicarius. Köln: Johann Guldenschaff, ок. 1480., сверяясь по изданию 1692 г. – Nider J. Formicarius de visionibus ac revelationibus rec. Herm. Von der Hardt. Helmstadium. 1692.

      17

      Visconti, Girolamo. Magistri Hyeronimi Vicecomitis Lamiarum siue striarum opusculum ad illustrissimum Mediolani ducem Franciscum Sfortiam Vicecomitem incipit feliciter. Milan: Leonardus Pachel, 1490. Далее при цитировании – Visconti 1490 с укзанием страниц.

      18

      Molitoris, Ulricus. De laniis et phitonicis mulieribus Teutonice vnholden vel hexen. Reutlingen, nach 10.I. 1489.

      19

      Molitoris, Ulrich. Von den unholden oder hexen. Tractatus von den bösen weiben die man nen[n]et die hexen etc. Augspurg, 1508.

      20

      Aeltere tirolische dichter. Erster Band: Die Plumen der Tugent des Hans Vintler / Hrsg. von I.V. Zingerle. Innsbruck, 1874. Далее при цитировании – Aeltere tirolische dichter, с указанием страниц.

      21

      Vintler, Hans. Das buoch der tugend. Augsburg, 1486. Далее при цитировании – Das buoch der tugend, с указанием страниц.

      22

      Нессельштраус Ц.Г. Немецкая первопечатная книга: Декорировка и иллюстрации. СПб., 2000. С. 153–154.

      23

      Zika C. The appearance of witchcraft: print and visual culture in sixteenth-century Europe. London and New York, 2007. P. 41.

      24

      Scholz Williams G. Defining dominion: the discourses of magic and witchcraft in early modern France and Germany. Ann Arbor, 1999. P. 5. Американская исследовательница в этом ключе анализирует «Благородную историю Лузиньяна» Жана из Арраса, посвященную фее Мелюзине. Я остановил свой выбор на сочинении Винтлера из-за того, что этот текст был написан в интересующем нас регионе (Тироль) на немецком языке и напрямую затрагивает целый ряд сюжетов, позднее попавших в трактат Генриха Инститориса.

      25

      Как указывает В. Берингер, первое известное упоминание этого слова относится к 1419 г.; оно появляется в документе из швейцарского города Люцерн, относившегося в то время к Констанцскому диоцезу, См.: Behringer W. Witchcraft Persecutions in Bavaria: Popular magic, religious zealotry and reason of state in early modern Europe. Cambridge, New York, New Rochelle, Melbourne, Sydney, 1997 P. 70.

      26

      Pauli J. Schimpf und Ernst // Deutsche Schwänke in einem Band. Berlin und Weimar, 1969. S. 41–97.

      27

      Викрам Йорг. Дорожная книжица // Немецкие шванки и народные книги XVI века. М., 1990. С. 76–152; Wikram, Jorg. Das Rollwagenbüchlein // Deutsche Schwänke in einem Band. Berlin und Weimer, 1969. S. 101–199.

      28

      Lindener M. Katzipori // Deutsche Schwänke in einem Band. Berlin und Weimar, 1969. S. 269–282; Линденер М. Первая часть «Катципори» // Немецкие шванки и народные книги XVI века. М., 1990. С. 205–216.

      29

      Montanus, Martin. Schwankbücher (1557–1566) / Hrsg. von J. Bolte. Tübingen, 1899.

      30

      Schumanns Valentin. Nachtbüchlein (1559) / Hrsg. von J. Bolte. Tübingen, 1893.

      31

      Реутин М.Ю. Народная культура Германии: Позднее Средневековье и Возрождение. М., 1996. С. 105.

      32

      Quellen