Эл бирла бўл. Омон Матжон

ар

      Инсон хаёли, бу – юлдузлар йўли,

      Бир манзили аён, минги яширин.

      Сўнгсиз бу зулматда, айтинг, нима бор,

      Дийдордан-да қутлуғ, дийдордан ширин.

      «Она юртим, қутлуғ бўлсин азиз ёшинг…»

      Она юртим, қутлуғ бўлсин азиз ёшинг,

      Жаҳон узра балқди мағрур Эрк қуёшинг!

      Кўп асрлар азминг бўлган нур қоя бу,

      Не паст-баланд кечмишларга ниҳоя бу!

      Еру осмон камалаги руҳ расмингдир,

      Ёшлар учун илму урфон – қалб жазмингдир!

      Ҳар майса, ҳар куртак дилга руҳбахш чаман,

      Дарёю тоғ-денгизлар илоҳий ёғду.

      Ҳар бир она алласи, ҳар ҳофиз куйи

      Мангу янграр илоҳий руҳ, соғинч, суйгу.

      Бир Хоразминг Алжабрнинг рамзи эрур,

      Ҳар қалбда шу илоҳий зиё – мангу.

      Не улуғлар Шерғозийдан нур баҳрадур,

      Пирёйвалий, Мунис, Жалолиддин Мангу.

      Юртбошим – бош, Истиқлолим – зўр келажак,

      Мангулик бордир элим мағрур, юксак!..

      Умрим бахшидадир юртим шаънига

      Ҳарки дилда нурсевар ҳиммат Ватандандир,

      Она тупроқ гулчирой очган чамандандир.

      Севги деб, руҳ деб, юракка ёр бўлур нодира

                                                                             ганж,

      Барчаси қалбда аён бир ёсумандандир.

      Ҳақ таоло ишқи олийни дилга жо айлаб,

      Бул буюк нақшдин садо ё сану ё мандандур.

      Асрай олсак толенинг бу тилсимларин,

      Ҳарки инсон қалбида мужда шу фандандир.

      О, фалак тўрт буржидан йўллаюр нурин Омон,

      Сеҳру оламдин зиё ушбу Ватандандир.

      «Мустақиллик юртга улуғ парвоздир…»

      Мустақиллик юртга улуғ парвоздир,

      Бизни кўкка Ҳақ ўзи чорлаган овоздир.

      Ўзбегимнинг тарихин синчлаб ўқи,

      Бу гўё Ҳақ тоққа берган парвоздир.

      Куйласа ҳофизлари гоҳ жам бўлиб,

      Халқимизнинг тарихидан дилроздир.

      Миллатим олам элин ром айлаган,

      Ҳарки парда эл дилидан бир роздир.

      Бизга бу гулгун фалакнинг наздидир,

      Юртимизга мангу юксак эъзоздир.

      «Шу замин халқимнинг тираги эрур…»

      Шу замин халқимнинг тираги эрур,

      Шу эрк миллатимнинг юраги эрур.

      Шу байроқ, тикланган ғурурга инъом,

      Зангори осмоннинг бўлаги эрур!

      «Мен босган қадамим ерим тушунди…»

      Мен босган қадамим ерим тушунди,

      Ҳар бир нафасимни шеърим тушунди.

      Жисмимда гоҳи гул унди, гоҳ тикан,

      Лекин ҳар сўзимни элим тушунди.

      «Ассалом, ассалом…»

      Ассалом, ассалом!

      Ўзбекистон, азиз калом, ассалом,

      Толеингда қутлуғ айём, ассалом!

      Хуш келибсан не замонлар кутганим,

      Хуш кел, эрким, гул билан бол тутганим,

      Ижобатли дуолар хуш келибсан,

      Дил очувчи саболар хуш келибсан!

      Алпомишга от миндирган чўққилар,

      Олтин тарих энди равон ўқилар,

      Дунёдирман, энди дунё сафингда,

      Борар бўлдим энди ҳурлар қатинда!

      Ассалом, ассалом!

      Боболарнинг порлоқ ёди, ассалом,

      Ботирларнинг учқур оти, ассалом!

      «Хуш кел, эркам, Наврўзларни кулдирдинг…»

      Хуш кел, эркам, Наврўзларни кулдирдинг,

      Кўзларимга юлдузларни тўлдирдинг.

      Эй Истиқлол, байроғимга ипаксан,

      Ўзбекистон, мангу урган юраксан!

      Ўз ерим деб куйган, ёнган халқ эдим,

      Имонимга чин инонган халқ эдим.

      Билар эдим Яратганнинг меҳри бор,

      Толеимда буюк давлат муҳри бор!

      Ассалом, ассалом!

      Номинг азиз, янгроқ элим, ассалом,

      Еру кўкда уйғоқ элим, ассалом!

      Озод ва гўзал

      Оллоҳ, Оллоҳ, Ҳақ Расулим – озод ва гўзал,

      Қутлуғ замон – ерим, элим озод ва гўзал.

      Йил тўрт фасл ўлкамни бир сайр этиб кўринг:

      Меҳру гўзаллик восилим – озод ва гўзал!

      Тарихимиз