MREADZ.COM - много разных книг на любой вкус
Скачивание или чтение онлайн электронных книг.Poza mapą
W tej historii nie chodzi o rozbieżności w danych geograficznych. To książka o miejscach, których już nie ma, albo takich, które istnieją, znikają i pojawiają się ponownie. O miastach, które bezpowrotnie utraciły pierwotny charakter. O pływających wyspach, przebudowanych przestrzeniach, ziemiach między granicami, zapomnianych rejonach.
Prostokątna działka o powierzchni około trzech tysięcy metrów kwadratowych położona w Nowym Jorku, na rogu La Guardia Place i West Houston Street, ogrodzona i niedostępna dla przechodniów. Pokryta roślinnością, która mogła rosnąć w tym miejscu w siedemnastym stuleciu. Egipskie Miasto Umarłych z infrastrukturą jak każda inna „oficjalna” dzielnica: prądem, bieżącą wodą, sklepami, szkołami, przychodnią z oddziałem położniczym. Przychodzą tu na świat nowe pokolenia Egipcjan, zamieszkujących potem w grobowcach, gdzie spoczywają ich rodzice i dziadkowie. Mekka, która w ciągu ostatnich dwudziestu lat została wyburzona w dziewięćdziesięciu pięciu procentach, po czym przebudowana i wyposażona w szerokie arterie, parkingi, hotele i galerie handlowe. Żeleznogorsk, przez czterdzieści siedem lat oficjalnie nieistniejące i zamknięte dla świata miasto, w którym wytwarzano pluton do celów wojskowych. Obecnym mieszkańcom zależy na zachowaniu prowincjonalnego charakteru miasta, na zadbanym parku, malowniczym położeniu wśród lasów i wzgórz. Przekonali się, czym może się skończyć „otwarcie” Rosji, i nie chcą, by taki sam los spotkał ich miejscowość. Zatoczka przy Hog’s Back Cafe, wraz z okolicznymi polami i lasami słynąca z doggingu, czyli seksu w miejscu publicznym.
Alastair Bonnett udowadnia, że świat obfituje w zaskakujące miejsca, które prowokują nas i zmuszają do zastanowienia nad niedocenianą rolą przestrzeni w naszym życiu. Pokazują, kim naprawdę jesteśmy: gatunkiem tworzącym i kochającym miejsca.
Operacja Paperclip
Sensacyjna historia tajnej operacji amerykańskich służb specjalnych, dzięki której w końcowym okresie II wojny światowej oraz bezpośrednio po niej do USA trafiły setki nazistowskich uczonych. Wielu z nich było zbrodniarzami wojennymi, sądzonymi i skazanymi m. in. podczas procesów norymberskich. Znajdowali się wśród nich zarówno matematycy, fizycy i chemicy tworzący dla Hitlera plany nowych rodzajów broni, jak i lekarze dokonujący zbrodniczych eksperymentów na więźniach obozów koncentracyjnych i jeńcach wojennych. Ludzie ci byli ściągani do Ameryki wraz z rodzinami, otrzymywali nowe tożsamości, a ich przeszłość puszczano w niepamięć – pod warunkiem, że równie chętnie jak dla nazistów, będą pracowali dla nowej ojczyzny. Autorka ujawnia mnóstwo tajnych do tej pory materiałów źródłowych, przedstawiając fascynującą prawdziwą historię rodem jak z najlepszego filmu sensacyjnego.
MI6. Prawdziwi agenci 007
Pełna historia narodzin i pierwszych lat istnienia brytyjskiej tajnej służby wywiadowczej, w tym szpiegowania w Niemczech, zamordowania Rasputina i zdumiewająco śmiałych tajnych misji na terenie bolszewickiej Rosji. Michael Smith kreśli historię Secret Intelligence Service – brytyjskiej tajnej służby wywiadowczej znanej także jako MI6 – od czasu jej powstania do wybuchu II wojny światowej. Przedstawia trzech legendarnych szefów SIS: Mansfielda Cumminga, Hugh Sinclaira i Stewarta Menziesa. Opowiada o ich zmaganiach z niechęcią wśród brytyjskich dżentelmenów, wojnie o wpływy z konkurencyjnymi brytyjskimi służbami wywiadowczymi oraz ignorancją polityków i urzędników. Opisuje działalność służby w Wielkiej Brytanii, Belgii, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Chinach, Japonii, Brazylii, Niemczech, Rosji, a później w Związku Radzieckim. Prezentuje postaci słynnych szpiegów, jak Boris Bażanow, Karl Krüger, Sidney Reilly, Arthur Ransome i William Somerset Maugham. Wyjaśnia różne ciekawostki, jak te, dlaczego szef służby nosi kryptonim „C” i skąd wzięło się słynne „00”. Michael Smith, były oficer brytyjskiego wywiadu wojskowego, jest cenionym dziennikarzem i autorem wielu poczytnych książek o tematyce wywiadowczej. Był korespondentem wojennym The Daily Telegraph i The Sunday Times podczas konfliktów na Bałkanach, w Iraku i Afganistanie.
Siła serca
Czego właściwie oczekuję od życia? Co jest moim celem? Jakie jest moje nastawienie wobec wartości takich jak zdrowie i relacje międzyludzkie? Jakie są moje ukryte talenty i możliwości? Czym są dla mnie pieniądze?
„Siła serca” podejmuje te i inne pytania odnoszące się zarówno do naszych codziennych wyborów, jak i rozwoju trwającego całe życie. W ciągu rocznej podróży po świecie autor książki przeprowadził rozmowy z osiemnastoma osobami – przywódcami duchowymi, naukowcami i myślicielami reprezentującymi różne kultury i środowiska. Wśród nich znaleźli się: Isabel Allende, Maya Angelou, Michael Beckwith, Paulo Coelho, Deepak Chopra, Joe Dispenza, Linda Francis, Jane Goodall, John Gray, Rollin McCraty, Howard Martin, Ruediger Schache, Marci Shimoff, Dean Shrock, Eckhart Tolle, Neale Donald Walsch, Marianne Williamson, Gary Zukav. Zgodzili się na rozmowę i wspólnie stworzyli „portret serca” – niewyczerpanego źródła miłości, intuicji, zrozumienia, wdzięczności, przebaczenia i odporności psychicznej. W niezwykle wyrazisty, czasem poruszający sposób potwierdzili przekonanie, że serce to coś więcej niż organ pompujący krew do organizmu. Powierzając Baptistowi de Papemu swoje inspirujące, niezwykłe historie o wpływie, jaki wywarło na nich serce, przyczynili się oni w istotny sposób do ukształtowania jego wizji tej książki.
Filmowy Paryż
Miasto artystów, bezcennych zabytków, wielbicieli dobrego jedzenia, stolica mody, cel podróży turystów z całego świata. Łatwo zrozumieć, dlaczego filmowcy pokochali stolicę Francji. Z wzajemnością.
Kino stało się pretekstem do niezwykłej podróży po miejscach przedstawionych w słynnych produkcjach światowej kinematografii, jak „Kod da Vinci”, „Dzwonnik z Notre Dame”, „Danton”, „Maria Antonina”, „O północy w Paryżu”, „Trzy kolory czy Amelia”. Jest to wyprawa przez epoki – od średniowiecza do czasów współczesnych. Zwiedzamy Luwr, katedrę Notre Dame czy wieżę Eiffla. Zaglądamy również w miejsca nieznane, choć równie niezwykłe – takie jak pierwszy adres Ernesta Hemingwaya w Paryżu, podziemia Opery Garnier, ulubione kawiarnie filmowych bohaterów, niezapomniany Place Sainte-Geneviève, gdzie dosłownie można cofnąć się w czasie, czy stacja metra, która powstała tylko po to, by grać w filmach.
Poznajemy interesujące postaci, które stały się bohaterami owych filmów – templariuszy, króla Henryka IV Burbona, Ludwika XVI i jego żonę Marię Antoninę, a także Ernesta Hemingwaya, Francisa Scotta Fitzgeralda i wielu innych. Teraz już zawsze będą się nam kojarzyć z Cité, Montmartre czy Dzielnicą Łacińską. Podobnie jak filmowcy – Georges Méliès, Marcel Carné, Jean-Luc Godard, Roman Polański, Volker Schlöndorff, a ostatnio Sofia Coppola czy Natalie Portman.
Nadzwyczajny przewodnik po filmowym Paryżu. Książka łącząca w sobie film, literaturę i historię.
Michał Bąk – absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim oraz scenopisarstwa w Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Laureat licznych konkursów wiedzy o filmie. Pisze opowiadania, a także scenariusze filmowe. Miłośnik historii, lat 60., kultury brytyjskiej i francuskiej.
Elbing 1945. Pierwyj gorod. Tom 2
<p>W II tomie powieści o zagładzie <em><strong>Elbląga </strong></em>poznajemy finał tragicznych walk jakie miały miejsce w Prusach Wschodnich na początku 1945 roku.</p> <p>Władze hitlerowskie nie zezwalają na ewakuację ludności cywilnej z miasta. Na wieść o radzieckiej ofensywie mieszkańcy wpadają w panikę. Pozostaje im tylko ucieczka albo walka na śmierć i życie.<br /> Śledząc dalsze losy bohaterów, stajemy się świadkami krwawego spektaklu, którego finałem będzie zagłada miasta.</p> <p>To nie fikcja, to drobiazgowy i przejmujący opis umierania ludzi i miasta w 1945 roku.</p> <p><strong>Tomasz Stężała</strong> – mieszkaniec, miłośnik i znawca historii Elbląga.</p> <p>Jedna z nielicznych, znakomitych powieści, jakie polski autor napisał o dziejach Prus Wschodnich. Polecam!<br /> dr hab. Zbigniew Wawer, historyk, publicysta, autor programów telewizyjnych, znawca historii XX wieku</p>
Elbing 1945. Odnalezione wspomnienia. Tom 1
<p>Przedstawiamy Państwu niesamowitą powieść o prawdziwej historii Elbląga. Autor bardzo realistycznie, w oparciu o badania przedstawia obraz miasta, do którego nieuchronnie zbliża się front.</p> <p>Rok 1944, Prusy wschodnie. Nadciąga sowiecka ofensywa.</p> <p>Z relacji mieszkańców, urywków listów, notatek i dokumentów powstała wciągająca opowieść opisująca wydarzenia tamtych dni. Poznajemy zarówno mieszkańców ówczesnego Elbinga, losy niemieckich obrońców jak i historię żołnierzy Armii Czerwonej.</p> <p>Ich oczami poznamy kulisy tych niezwykle morderczych walk, które posłużyły Sowietom jako poligon przed zdobyciem Berlina.</p> <p>Powieść <strong>Tomasza Stężały</strong> w barwny i sugestywny sposób ukazuje czytelnikowi jak naprawdę przebiegało sowieckie wyzwolenie…</p> <p><em><strong>Elbing 1945</strong></em> – kontynuuje wspaniałą tradycję powieści wojennych Svena Hassela.</p> <p><strong>Tomasz Stężała </strong>– mieszkaniec, miłośnik i znawca historii Elbląga.</p>
Dziennik Powstańca
Zbigniew Czajkowski-Dębczyński
„Dziennik powstańca przeczytałem dwukrotnie i gotowy jestem wygłosić długą pochwałę. Jest to świetna proza i fakt, że napisał ja młodzieniec, budzi moją zazdrość”, napisał Zbigniew Herbert (list z Berlina, 12 XII 1969 roku), wieloletni przyjaciel Zbigniewa Czajkowskiego-Dębczyńskiego. W chwili wybuchu Powstania Warszawskiego autor Dziennika… miał zaledwie osiemnaście lat. Jako „Deivir” – żołnierz legendarnego „Parasola” – służył bezpośrednio pod dowództwem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Był naocznym świadkiem śmierci poety i polowego pochówku 4 sierpnia 1944 roku, co opisał na kartach swych wspomnień. Dziennik powstańca poświęcił poległym kolegom. Opisuje w nim wybrane akcje konspiracyjne (podczas okupacji uczył się na tajnych kompletach w gimnazjum im. Lelewela; od 1942 roku działał w konspiracji AK, w organizacjach harcerskich:?BS (Bojowa Szkoła), zajmującej się m.in. małym sabotażem, oraz GS (Grupy Szturmowe), jednak większość książki dotyczy walk na Starym Mieście w sierpniu 1944 roku. Jest też epizod wrześniowy – przejście kanałami do Śródmieścia, gdzie w rejonie Politechniki Autor walczył do końca Powstania. Wspomnienia zapisywane były w czasie i bezpośrednio po Powstaniu; po kapitulacji Zbigniew Czajkowski został wywieziony do obozu jeńców w Sandbostel koło Bremy. Po wyzwoleniu ukończył Liceum Polskie w Lubece. Od 1947 mieszkał w Anglii, gdzie po studiach inżynieryjnych na Uniwersytecie Londyńskim pracował w przemyśle elektronicznym, potem założył własną firmę, osiągając wybitne sukcesy. Zmarł w Londynie 20 października 1999 roku i zgodnie z ostatnią wolą pochowany został na Powązkach Wojskowych w Warszawie, wśród żołnierzy Powstania. Przez wiele lat Dziennik powstańca nie mógł ukazać się w Polsce. Jego edycja w 1968 roku w Wydawnictwie Literackim stała się wydarzeniem o charakterze literackim i politycznym. Zbigniew Herbert pisał w liście do Autora i Jego żony Magdaleny Czajkowskiej (później autorki książki Herbert i „Kochane zwierzątka”): „Jest już dawno w Polsce wyczerpana i w ogóle sprzedawali ją spod lady” (list z 6 IX 1969 roku). Doskonale napisana, przejmująca, pełna emocji, ale i refleksji relacja naocznego świadka, uzupełniona m.in. materiałami z archiwum Autora, porusza współczesnych czytelników w Polsce i zagranicą (w 2012 roku książka została wydana w Londynie, w tłumaczeniu Marka Czajkowskiego, syna Autora).
Katolicyzm ewangeliczny
Idea ewangelizacji nie jest pojęciem nowym. Znamienne słowa świętego Jana Pawła II „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi!” wskazują na fakt, iż polski papież żył ideą nowej ewangelizacji w formie licznych pielgrzymek duszpasterskich do wszystkich zakątków świata, by w ten sposób wzmocnić lud Kościoła i lepiej przygotować Kościół do jego misji. Nadał także nową głębię rozumieniu przez Kościół swej misyjnej tożsamości.
Współczesnemu człowiekowi trzeba proponować Ewangelię. Kościół zaś musi dawać świadectwo, często jako kontrkultura, przypominać prawdy o Bogu i ludzkości, stworzeniu i odkupieniu, o ludzkim szczęściu i prawym życiu, którego uczy Ewangelia. Głoszenie Ewangelii i dawanie świadectwa nie jest obowiązkiem niewielkiej grupy kobiet i mężczyzn zwanych „misjonarkami” i „misjonarzami”, posłanych do obcych krajów, lecz każdego katolika, który został przez chrzest włączony w powołanie misyjne.
Określenie „katolicyzm ewangeliczny” oznacza rodzaj katolicyzmu, który rodzi się przez działanie Ducha Świętego, inicjującego głęboką reformę katolicyzmu, która ma odpowiedzieć na wyzwania stawiane życiu chrześcijańskiemu poddawanemu prądom zmian przeobrażających kulturę światową od dziewiętnastego wieku.
Rosja w łagrze
Wielka ucieczka z państwa totalitarnego. Przenikliwe świadectwo rosyjskiego systemu opublikowane na 30 lat przed legendarnym Archipelagiem GUŁag.
W 1933 roku Iwan Sołoniewicz, wraz z synem i bratem podjęli nieudaną próbę ucieczki z Rosji bolszewickiej. W efekcie trafili do największego wówczas systemu łagrowego – Kanału Białomorsko-Bałtyckiego. Przez dwa lata opracowywali niezwykle pomysłowy plan ucieczki i wreszcie brawurowo dokonali niemożliwego – przechytrzyli „system” i wszyscy trzej z sukcesem przedostali się do Finlandii. Zapis jest świadectwem demaskującym „komunistyczny raj”, niezrównanym studium rodzenia się bolszewizmu w Rosji i funkcjonowania nowych struktur państwa totalitarnego. Przedstawione tu losy Sołoniewiczów, historie napotkanych przez nich osób oraz opisy codzienności (zarówno w łagrze, jak i poza nim), dowodzą jak istotne dla ocalenia życia są inteligencja i determinacja.
Ale co z Jurą? Nie ma jeszcze osiemnastu lat. Może mu darują życie, a może nie. I gdy w wyobraźni mojej wypływa jego wysoka, zgrabna, młodzieńcza postać, jego kędzierzawa głowa… W Kijowie, na ulicy Sadowej 5, po odejściu bolszewików widziałem głowy ludzkie z bliska podziurawione wystrzałami z nagana. Kula zrobiona była według nowego wzoru, mózg więc nie wyciekł, lecz wywalił się ze łba. Gdy pomyślę o Jurze, odbywającym tę drogę przez mękę, i o jego głowie… Nie, o tym myśleć nie wolno!