Baśń J. Ch. Andersena, której bohaterką jest Karusia, dziewczynka z ubogiej rodziny. Po pogrzebie matki zostaje przygarnięta przez dobrą kobietę, która wychowuje ją jak własną córkę.Karusia marzy o czerwonych bucikach, które widziała kiedyś na nogach królewny. Gdy w końcu udaje się jej takie otrzymać, nie potrafi myśleć o niczym innym niż uroda, stroje, ale przede wszystkim ukochane buciki. Baśń to przestroga przed tym, jak dobra materialne potrafią zawrócić w głowie.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.
Jedna z najbardziej znanych baśni J. Ch. Andersena. Opowiada o losach tytułowej Calineczki, maleńkiej dziewczynki, która po uprowadzeniu z domu rodzinnego, spotyka różne zwierzęta, które pomagają jej przetrwać.Calineczka, dziewczynka zrodzona z ziarna, zostaje wykradziona przez ropuchę, która pragnie, by ta została żoną jej synka. Nieszczęśliwej Calineczce udaje się uciec, ale od tej pory spotyka na swojej drodze zwierzęta, od których otrzymuje pomoc lub sama im pomaga.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.
Brzydkie kaczątko to jedna z najsłynniejszych baśni J. Ch. Andersena. To historia pisklęcia, które wykluło się i wychowało w kaczej rodzinie i jako inne, większe, brzydsze od żółtych kaczątek, przez długi czas musiało znosić przykre słowa i szyderstwa.Baśń Andersena zwraca uwagę na uniwersalny problem – oceniania ludzi przez pryzmat ich wyglądu, nieakceptacji inności i odmienności, niezważanie na zalety, osobowość i wrażliwość drugiej osoby. Piętnuje także niewłaściwą postawę wobec takich osób. Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.
Dramatyczne historie miłosne mogą przydarzyć się wszędzie, nawet w pudełku z zabawkami.Tragiczny trójkąt pomiędzy mahoniowym bąkiem, piękną piłką i jaskółką; odrzucone oświadczyny; dręcząca tęsknota – wiele się dzieje w dziecięcym pokoju, gdy nikt nie patrzy.Baśń, która może zaskoczyć przewrotną puentą. Według niektórych teorii, inspiracją do jej powstania był zawód miłosny Andersena.Na baśniach Hansa Christiana Andersena wychowały się całe pokolenia, a przecież niewiele brakowało, by wcale nie powstały – marzeniem młodego Andersena była kariera aktorska. Wykształcenie zdobył dzięki stypendium królewskiemu. Był niespokojnym duchem, wiele podróżował, utrzymywał kontakty m.in. z Kierkegaardem i Dickensem. Baśnie, których uzbierało się kilka tomów, nie są jego jedynym dziełem, choć z pewnością najbardziej znanym. Sam podkreślał, że są przeznaczone zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
W baśni J. Ch. Andersena przedstawione jest całe życie lnu – od dojrzewania na polu, przez kolejne etapy wykorzystania w produkcji, aż po koniec w płomieniach.Łodyżki lnu oczekują, że będą w przyszłości pięknym płótnem, ale nie wiedzą, co je czeka, zanim zostaną na nie przerobione. Każdy kolejny etap zaskakuje je i każe wyciągać ważną naukę. Baśń przypomina, że rozwój jest związany z różnymi sytuacjami, często trudnymi i bolesnymi, ale nie należy poddawać się i słuchać tych, którzy chcą zasiać ziarno zwątpienia. Uczy, że życie ludzkie, jak życie lnu, potrafi być zaskakujące i przynosić wyzwania, które warto podejmować.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.
W lesie otaczającym ogród i piękny, bogaty pałac chińskiego cesarza, żył słowik, którego piękny śpiew był sławiony w księgach pisanych przez podróżnych.Cudowny śpiew zachwycał również cesarza i jego dygnitarzy, do czasu, gdy na dwór dotarła przesyłka – mechaniczny słowik, który grał równie pięknie, był na każde zawołanie i wkrótce zastąpił prawdziwego ptaszka. O słowiku zapomniano aż do momentu, gdy maszynka się zepsuła, a cesarz poważnie zachorował. W baśni zwrócona została uwaga na piękno pochodzące z natury, spontaniczności i szczerego serca, na prawdziwy talent, który nie musi pokrywać się za wyuczonymi schematami.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.