Азим пойтахт Тошкентнинг қоқ марказида жойлашган Навоий кўчасидаги ёнбошига «30» рақами зарб этилган бу муҳташам иморат ушбу китоб қаҳрамонидир. Эҳтимол, сиз, ҳеч замонда бино ҳам бадиий асар қаҳрамони бўлиши мумкинми, деб сўрарсиз. Лекин Санъат номли оқсоч момо қалъалар ва қўрғонлар, сарой ва қасрлар, масжиду мадрасалар, бутхонаю калисолар ҳақида оташин ҳарорат ва маҳорат билан битилган қанчадан-қанча гўзал асарларга доя бўлгани тарихдан яхши маълум. Лоақал «Биби Марям ибодатхонаси», «Садди Искандарий», «Иф қалъасининг маҳбуси», «Арбат болалари», «Дарё бўйидаги уй» каби асарларни эслаш кифоя. Шу маънода, Навоий – 30 ўз сиймосида ҳам қалъа, ҳам қўрғон, ҳам сарой, ҳам қасри олийга хос жамики белги-аломатларни мужассам этгани учун, ҳеч шубҳасиз, бадиий асарнинг тўлақонли қаҳрамони бўлишга мутлақо муносибдир. Муаллиф ва нашриёт китобда учраши мумкин бўлган айрим ўхшаш ҳолатлар тасодиф эканини қайд этади.
Таниқли адиб ва публицист Хайриддин Султоннинг «Ҳақиқат жамоли» деб номланган ушбу китобига унинг қирқ йиллик ижодий фаолияти давомида ёзилган юзлаб мақола, бадиа ва суҳбатларидан ўттиз битта намуна танлаб олинган. Турли мавзу ва жанрларга, муҳим ижтимоий ва ижодий жараёнларга бағишланган мазкур публицистик асарларни фаол гражданлик позицияси, адабиёт дарди, маънавий бедорлик туйғуси бирлаштириб туради.