Каштоўная здабыча. Вячеслав Ганич

ць новыя.

      За вакном кватэры, навісаючы над вышыннымі дамамі, цягнуліся шэрагі фабрычных труб. З іх у крывавае зарыва вырываўся чорны дым. Ангстар быў пасрэдным прамысловым светам.

      Рында саскочыла з канапы. Пры кожным руху прыглушаны святло гуляў ценямі на штучным целе. Яна прайшлася басанож па халодным падлозе. Яе адлюстраванне застыла ў люстэрку.

      «Ёсць што палепшыць, гэта несумненна, – падумала Рында. – Але ў мяне не такое вялікае дараванне, каб займацца паляпшэннямі кожны дзень… – Яна правяла далонямі па ўнутраным боку сцёгнаў. – Трэба будзе заскочыць да Маргета, даведацца наконт зніжкі…»

      Па кватэры разлілася трэль тэрміновага выкліку, успыхнуў галаграфічны экран, акатыў Рынду блакітным ззяннем. З галаграфічнага экрана, не хаваючы трывогі, глядзеў начальнік службы бяспекі.

      – Інспектар Кедэст! Чаму вы не на сувязі?

      – Віт! – Рында скрывіла вусны. – Маё працоўны час…

      – Доктар Тайкан Флаўт сцёр дадзеныя даследаванняў, якімі займаўся, – перабіў Віт. – Падазраю, ён захаваў іх у сябе для далейшага перапродажу.

      – Каштоўная здабыча? – Рында перагарнула плячыма. – Маё працоўны час…