Саламея. Оскар Ўайлд

САЛДАТ. У тэтрарха змрочны твар.

      ДРУГІ САЛДАТ. Так, змрочны.

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Ён на штосьці глядзіць.

      ДРУГІ САЛДАТ. Ён на кагосьці глядзіць.

      ПЕРШЫ САЛДАТ. На каго?

      ДРУГІ САЛДАТ. Не ведаю.

      МАЛАДЫ СІРЫЕЦ. Якая царэўна бледная! Ніколі не бачыў яе такою бледнай! Яна падобная да адбітку белай ружы ў срэбным люстры.

      ПАЖ ІРАДЫЯДЫ. Не трэба глядзець на яе. Ты пазіраеш на яе занадта часта!

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Ірадыяда налівае пітво тэтрарху.

      КАПАДАКІЕЦ. Гэта царыца Ірадыяда вунь там, у чорнай мітры з безліччу перлінаў, з валасамі, што адліваюць сінечаю?

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Так, гэта Ірадыяда. Жонка тэтрарха.

      ДРУГІ САЛДАТ. Тэтрарх надта любіць віно. Ён апантаны вінамі трох гатункаў. Першы – з Самафракійскай выспы, гэтае віно пурпуровае, як мантыя кесара.

      КАПАДАКІЕЦ. Ніколі не бачыў кесара.

      ДРУГІ САЛДАТ. Другі гатунак – з аднаго кіпрскага горада, гэтае віно жоўтае, нібы з золата.

      КАПАДАКІЕЦ. Вельмі люблю золата.

      ДРУГІ САЛДАТ. А трэці гатунак – віно сіцылійскае. Яно чырвонае, нібы кроў.

      НУБІЕЦ. Багі маёй краіны вельмі любяць кроў. Двойчы на год мы прыносім ім у ахвяру юнакоў і цнатлівых дзяўчат, пяцьдзясят юнакоў і пяцьдзясят дзяўчат. Але гэтага, здаецца, мала, бо багі вельмі жорсткія да нас.

      КАПАДАКІЕЦ. У маёй краіне цяпер няма багоў, рымляне выгналі іх. Некаторыя кажуць, што яны схаваліся ў гарах, але я не веру. Я сам прабавіў тры ночы ў гарах, шукаючы іх паўсюль. Урэшце я пачаў клікаць іх па імёнах, а яны не з’явіліся. Думаю, яны памерлі.

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Габрэі шануюць бога, якога немагчыма пабачыць.

      КАПАДАКІЕЦ. Гэтага я зразумець не магу.

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Зрэшты, яны вераць толькі ў тое, што немагчыма пабачыць.

      КАПАДАКІЕЦ. Гэта ўжо зусім бязглузда, як на мяне.

      ГОЛАС ІЯКАНААНА. Ідзе за мною мацнейшы за мяне, і я не варты нават развязаць пасак абутку ягонага*. Калі ён прыйдзе, узрадуецца пустая зямля. Яна зацвіце лілеяй*. Вочы сляпых убачаць святло дня, вушы глухіх адкрыюцца…* Немаўля адшукае цмокавы логвішчы, і возьме ільвоў за грывы, і павядзе за сабою*.

      ДРУГІ САЛДАТ. Скажы, каб ён змоўк. Ён заўсёды гаворыць нейкія глупствы.

      ПЕРШЫ САЛДАТ. О не, гэта святы чалавек, да таго ж ён вельмі рахманы. Кожны дзень я прыношу яму ежу, і ён заўжды дзякуе мне.

      КАПАДАКІЕЦ. Хто гэта?

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Прарок.

      КАПАДАКІЕЦ. Як яго зваць?

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Іяканаан.

      КАПАДАКІЕЦ. Адкуль ён прыйшоў?

      ПЕРШЫ САЛДАТ. З пустэльні, дзе карміўся акрыдамі* й дзікім мёдам. Ён меў вопратку з вярблюджага воласу і скураны пас на паясніцы. Ягонае аблічча было вельмі суровае. Вялікі натоўп ішоў за ім. У яго нават былі вучні.

      КАПАДАКІЕЦ. Пра што ён гаворыць?

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Мы ніколі не ведаем. Часам ён гаворыць жудасці, але зразумець яго немагчыма.

      КАПАДАКІЕЦ. Можна яго пабачыць?

      ПЕРШЫ САЛДАТ. Не. Тэтрарх не дазваляе.

      МАЛАДЫ СІРЫЕЦ. Царэўна схавала твар за веерам.