Η Βαβυλωνία ή η κατά τόπους διαφθορά της ελληνικής γλώσσης. Demetrios Konstantinou Vyzantios

itle>

      ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

      Ανατολίτης.

      Πελοποννήσιος.

      Χίος.

      Κρης.

      Κύπριος.

      Αλβανός.

      Λογιώτατος.

      Ξενοδόχος.

      Χίος.

      Αστυνόμος Επτανήσιος.

      Γραμματεύς της Αστυνομίας.

      Στρατιώται της Αστυνομίας.

      Κανέλλα, ερωμένη του Κρητός.

      Γαρούφω, γραία τροφός της Καννέλας.

      Ιατρός αμαθής.

      Η Σκηνή παρίσταται εις Ναύπλιον.

      ΠΡΑΞΙΣ Α'

      ΣΚΗΝΗ Α'

      (Ξενοδοχείον όπου εισέρχονται εν τη Σκηνή)

      Ανατολίτης και ο Ξενοδόχος.

      ΑΝΑΤ. (καθ' εαυτόν). Λοκάντα, λοκάντα λεάνε, άκουγα, άμα τι πράγμα είναι ντεν ήξευρα…. πρώτη βολά γλέπω – εντώ πέρα ούλο αλά φράγκα είναι ψιλολογιά κομμένα – υ σουφράδες, τζανάκια, τζομπλέκια, ποτήρια! ούλα σειρά είναι δουζδιζμένα 1 – άμμα φαγιά, τίποτα – τσιμπούκια όχι – καφφέ μαφφέ, όχι – γιατάκι τίποτε – μαξιλάρια φιλάν φαλάν, ντεν έχει – αμέ σα μετύση κανένας πού τα ιξαπλωτεί για; – άιδε μπακαλούμ 2. – τώρα πγια μπήκα που μπήκα – αρτίκ ντροπής είναι να γυρίσω πίσου – γένηκε το γένηκε – κανένα ντε γλέπω – πιόνα να φωνάξω για; (φωνάζει) έι – Λοκάντατζγι – ε Λοκάντατζη – έι ύστερα; δεν ακούγει – ν' άμπη και κανένας να ικλέψη ούλα αυτά, κανένας δεν γλέπει – (φωνάζει) έι Λοκάντατζη – λαιμός μου ιξεσκίστηκε άνταμ! 3.

      ΞΕΝ. Καλέ σεις! ποιος μιλά μέσα; εν ακούτενε; ίντα θέτενε να σας χαρώ;

      ΑΝΑΤ. Άνταμ! τρεις ώραις είναι φωνάζω, φωνάζω, κανένας ντεν ακούγει….

      ΞΕΝ. Κι' ίντα θέτενε;

      ΑΝΑΤ. Εντώ πέρα τι είναι;

      ΞΕΝ. Λοκάντα.

      ΑΝΑΤ. Έι! εντώ πέρα απ' ούλα είναι, άμμα φαγιά ντε γλέπω· τι τρώνε εντώ για;

      ΞΕΝ. Είστε κι' άλλη βολά φερμένος άματις σε λοκάντα;

      ΑΝΑΤ. Όχι.

      ΞΕΝ. Δίκι' όχετεν άματις – κι' ε γλέπετεν την λίστα;

      ΑΝΑΤ. Τι τα πη λίστα;

      ΞΕΝ. (Τω δίδει τον κατάλογον των φαγητών) ορίστε· εδώναι γραμμένα τα φαγιά που ούχουμεν.

      ΑΝΑΤ. Αυτά είναι γραμμένα φιράγκικα – εγώ ντε μπορώ ντιαβάσω.

      ΞΕΝ. Ρωμαίικα ναι γραμμένα, μόν' εσείς εν τα βγάνετεν θέτενε να σας τα διαβάσω;

      ΑΝΑΤ. Ναι, τζάνουμ 4 ντιάβαστο ν' ακούσω.

      ΞΕΝ. Βραστό βουδινό.

      ΑΝΑΤ. Εγώ άρρωστο ντεν είμαι, ντε τέλω.

      ΞΕΝ. Εντράδα, κιοφτέδες, γουβορλάκια, ντολμάδες, γιαχνί μακαρόνια, ατζέμ πιλάφι.

      ΑΝΑΤ. Α ιστέ 5. τούτο είναι καλό φαΐ· κατάλαβα αρτίκ 6, κατάλαβα – φτάνει σε πγια – ό,τι υρέψει κανένας τον εφέρνεις;

      ΞΕΝ. Και του πολιού το γάλας να γυρέψη φέρνω το.

      ΑΝΑΤ. Άφεριμ, άφεριμ 7 κι' εγώ ετούτο τέλω – · τζάνουμ, όνομά σου πώς το λένε;

      Ξεν. Μπαστιάς δούλος σας

      ΑΝΑΤ. Να ζήσης τζάνουμ μισέ Μπαστιά, παστουρμά 8 καϊσερλίδικο έχεις;

      ΞΕΝ. Έχω να σας χαρώ, κι' αφ' το φίνο….

      ΑΝΑΤ. Εμένα φκιάσε με παστουρμά με τ' αυγά, κρομύδι μπόλικο, πιπέρι μιπέρι. εσύ ξέρεις πλια, καρδιά μου εκείνο ύρεψε ζέρεμ. 9

      ΞΕΝ. Ένοια σαι, να σας χαρώ. και σας το φτιάνω κατά πως θέτενε και καλήτερα.. καθήστεν τώρη.

      ΣΚΗΝΗ Β'

      Πελοποννήσιος και ο Ανατολίτης.

      ΠΕΛ. (Εισέρχεται και χαιρετά τον Ανατολίτην) ώραν καλή της αφεντιά σας.

      ΑΝΑΤ. Καλώς το, καλώς το – κάτζαι.

      ΠΕΛ. Έχετε την εφημερίς;

      ΑΝΑΤ. Φημερίδα τέλεις;

      ΠΕΛ. Νέσκαι – την εφημερίς της Ελλάς.

      ΑΝΑΤ. Κύταξ' εκεί πέρα, τραπέζι απάνω κάτι χαρτί είναι – σακίν να μην ήναι εφημερίδα;

      ΠΕΛ. Μάλιστα – (λαμβάνων από μίαν τράπεζαν την εφημερίδα, αναγνώσκει καθ' εαυτόν).

      ΑΝΑΤ. Έι ύστερα; εσύ μονάχο σου ντιαβάζεις μονάχο σου ακούς – ντε λες κι' εμένα; κανένα χαβαντήσι 10, γράφει εφημερίδα;

      ΠΕΛ. Τέλος πάντων οι βασιλειάδες αποφασίσανε να λευτερώσουνε την Ελλάς – πάει – τον ξωρκίσανε πγια τον μαγκούφι το Μπραΐμη.

      ΑΝΑΤ. Έτσι γράφει φημερίδα; για να δγιω. (παρατηρεί την εφημερίδα χωρίς να την αναγνώση) έι αρτίκ ιψέματα σώτηκε πγια – λευτεριά ήρτε.

      ΣΚΗΝΗ Β'

      Χίος, Κρης, Αλβανός, Λογιότατος, Κύπριος, (εισέρχονται όλοι ομού.)

      ΧΙΟΣ. Καλέ σεις μάθετεν τα μαντάτα; ήκαψαν την αμάδα του Μπραΐμη στο Νιόκαστρο…

      ΑΝΑΤ. Ποιος έκαψε; αλήτεια;

      ΧΙΟΣ. Κ' έ γλέπετεν τα τζάγκιά μου 11 π' ούν όλο λάσπες π' ούτρεχα να μάθω; ε σας χορατεύω, να χαρώ την τζάτζα

1

Θέμενα εν τάξει

2

Ας ίδωμεν

3

Άνθρωποι

4

Ψυχή μου

5

Ιδού

6

Πλέον

7

Εύγε

8

Κρέας ξηρόν τεταριχευμένον

9

Διότι

10

Νέαν είδησιν

11

Υποδήματα