Венера Петрова
Список книг автора Венера ПетроваQuarantine
Иннэ-кэннэ биллибэт бүгүҥҥүбүт былыр үйэҕэ ааспыт. Сайдыы сатыылаабыт, бырагырыас буулаабыт, Ыйга кытары ыттыбыттар, халлааҥҥа кытары хаһаайыннаары ыксаппыттар. Ол үлүгэр түрүлүөҥҥэ кэмнэрэ кытары кэһиллибит, бүтүн Куосумас үрдүнэн сумотуоха саҕаламмыт. Эргиччи эрэй эстэн бэрт, өссө эбии сүрдэммит. Сир туһуттан Куйаарга бүтүннүүтүгэр харантыын биллэриллибит. Ханнык эрэ Халдьаайыттан хааннаах учуонай, Нобелевскай бириэмийэҕэ хандьыдаат Сир сарсыҥҥытын үс барыйаанын арыйар. Халдьаайыттан быһа халлааҥҥа тарбачыһар оннук уустук буолбатах. Халлаан бакаа барыбыт киэнэ – ханна да тиий, хантайан көрөҕүн. Онно сулус үөһэ сулус, батыспакка сууллубута үгүс. Хаһан да кэлиэ суох курдук инникибит торумугар тылынан оонньооччу Момуойбут баар ахан. Халдьаайыга наар биир кэм биир. Кылабаалар дьиэлэрин былааҕа эрэ уларыйбыт. Тот үйэҕэ да тойон наада. Хайа да былаас хапырааллаах, хамыһаары туох ылҕыай. Эрэй диибит, муҥ диибит. Эрэйи киһи бэйэтэ булан ылар. Бэйэтэ айар. Эрэй эн искэр хаатыйалана сылдьар.
Mayday
Эргиччи эрэйтэн, төгүрүччү түрүлүөнтэн, түҥ-таҥ олохтон төлө көппөт төлкөлөөхтөрү ыраах ыпсыбыт ырайынан уҕарытан, ыына-мээнэ оҥороллор. Уруккуну умуннаран, уһуну-киэҥи санаабат, улгум дьону уһаараллар. Момуой обургу эҥин дойҕоҕун ким ааҕа тиспитэ баарай. Барыта туолуо диэн сэрэйэн, куттал «Sуоһун» оччолорго ыыппатах буруйбутугар, бүгүн кэлэн, мэйиибит эргийиэр диэри “Mayday”, “Mayday”, “Mayday” диэн мээрилээбиппит иһин, төбөтүн оройунан аллара сурулаан иһэр көтөр аалы арбаҕастаах да абыраабат, бытырыыстаах да быыһаабат. Тэлэбииһэртэн тэйиччи, хаһыаттан халыччы түҥкэтэх түөһээҥки түүйбүтэ туолуо диэн түһээн да баттаппатах бэйэбит бабат диэммит балыыҥкалаатахпытына баппат аатырыахпыт, Момуойунан куоһурданан куолулаатахпытына куотар аакка барыахпыт. Көннөрү күлэр эрэ буоллахпыт.
Харах баайыыта
Арай барытын төттөрү эргитэн кэбистэххэ: мэнээк олорууну суолталаан, күннээҕини күлүҥкээртэн күрүөлээн. Муҥ саатар бантааһыйалыын бааралаһан, онон аралдьыйан, онон иккис олохтонон олордорбут. Уста турары утарбакка, ааһары аралдьыппакка, санаа баайы ыспакка-тохпокко. Биир кэм биир киһи өйүн баайар, куруук кэрэ көстүбэт буолан хаалар, наар үчүгэй суолтата суураллар. Түҥ-таҥтан түгэҥҥэ төлө көтөн ырааҕы ыйдаҥарда, үйэлээҕи үһүйээннэһэ САТААБЫТ даҕаны улуу дьыала. Куһаҕантан сылтаан үөдүйбүт үчүгэй туһунан үһүйээҥҥэ куһаҕаны оҥорон баран үчүгэйи оҥор, оччоҕо сотуллан иһиэ буо диэбит курдук. «Оччотугар олох кырата икки төгүллээх буолуохтаах. Ээ, үс. Маҥнай куһаҕан оруолу толороҕун. Иккиһигэр онтуккун сотор курдук дьаһанаҕын. Үсүһүгэр үчүгэй киһи буолан хаалаҕын. Оччоҕо мин өссө иккитэ олорууһукпун. Туохха ыксаан». Үтүө куруук да аҕыйах. Куһаҕан арай илэ мэнээк. Куһаҕан үчүгэйдээх буолан истэҕинэ, сүүрдэммит үчүгэй да эбилик буолар.
Таайбараҥ
Дьыбаан Болуодьа киэнэ, оттон Болуодьа эмиэ кыратык кинилэр киэннэрэ. Кинилэр үһүөн Болуодьаны таптыыллар. Таптал биэс муннуктаах сулуһун киинэ биллэр биир Болуодьа. Өскө Маайка Моруоһун туран биэрдин? Моруос Аагаҕа төннөр, Болуодьа Аанаҕа, биитэр Айыыдалаах Мираҕа сааныс тосхойор. Эр киһи эрэ илэ мэнээк да, кинилэргэ Болуодьа эрэ наада. Болуодьа мэлдьи кимиэнэ эрэ. Минньигэс эрэй киниэхэ мэһэй. Таптал таайбараҥа хат-хат таҥыллар. Болуодьа Айыыданы сөбүлээн кэбиһэр, Айыыда эмиэ кинини таптыыр. Моруос Маайкалыын буолар. Мира, Аага, Аана туораттан таптаан эрэй бөҕөтүн көрөллөр. Эбэтэр Моруос Аагалыын. Оттон Айыыда мас көнө кэргэнэ, оҕолоро, Аида, Хаамыска? Ама да таптаабыт иһин үлүгэр киһи олоҕо алдьанара аахсыллыахтаах буоллаҕа. Болуодьа бэйэтэ суох, дьыбаана эрэ баар буоллаҕына, таайбараҥ таайыыта табыллара дуу, баҕар? Кинигэ иһэ икки киинэ, киинэ эмиэ да илэ, эмиэ да иннэ-кэннэ биллибэт, оннук соруйан таҥыллыбыт таптал таайбараҥа.
Эргиччи эрэй
Икки атастыылар эҥин араас киинэни көрөн, тэлэбииһэр лабысхатын истэн баран, арай, ити барыта биһиэхэ буоллун диэбиттэрэ – илэ тиийэн кэлэр. Тэлэбииһэр иһинээҕи тиллибитэ дьэ хайдах эбит? Оттон турар бэйэҥ тэлэбииһэр хартыыҥката буолан ыларыҥ тугунан дьайар эбит? «Дьиэҥ харыстаабат, күн аайы көрөр киһиҥ өлөрүүгэ уорбаланар буоллаҕына – эн билиэҥ куттанар диэн тугун. Ол киинэҕэ ойууланар, кинигэҕэ суруллар диэн оҕо оонньуута, көрүнньүк, мээнэ. Бэйэлээх бэйэҕэр көннөрүнэн хаххаланан, субу тиийэн кэллэҕинэ – билиэҥ амырыын диэн тугун…». “Билигин дьоруойдар суохтар. Билигин перевертыштар кэмнэрэ”, – диир Дьаллай тыыннаах хаалаары. Сэттэтэ да сэриилээҥ – Халдьаайыттан ыларгыт суох. Хаптаҕай тэлэбииһэргэ ол баҕас дэлэй. Ол тэлэбииһэри хайдах да эрий, иириэххэр диэри сүүс канаалы уларыта оонньоо – биири лэбэйдиир: – Эргиччи эрэй, эргиччи эрэй, эргиччи эрэй! 2005 сыл.
Дьулаан чуумпу
Чуумпу да араастаах. Ытык чуумпу, ыгым чуумпу, сэрэх чуумпу, ыар чуумпу. Күнүһүн буолбут түүнүн тиэрэ эргийэр. Күнүскү күлүү сымыйа күлүү, күнүс буолбут кыра үөрүү, сымыйа үөрүү эбитин түүҥҥү дьаабы итэҕэтэн төннөр, куһаҕан чуумпулаах, хара дьайдаах хатыланар түүннээх хара дьиэлэр истэригэр олохсуйбут быһыы-майгы биллиминэ хаалан иһэр. Харан хаалбыт хатан хаһыы, харах уута суох ытабыл куһаҕан чуумпуга холбоһор. Куһаҕаны ыатарар куһаҕан диэн куота көтө сатыыбыт. Билбэт диэн дьол. Билбэтиҥ син биир суоҕун кэриэтэ. Билэр диэн сэрэхтээх. Билэр эмиэ сэттээх. Айылҕа кистэлэҥин ааҕа арыйарга дьулуһаллар, бүтэр уһугу уон оччонон тиэтэтэллэр. Хаар, хаар хаачыргыыр, сыарҕа маһа кыычыргыыр. Биир дьоло суох милииссийэ иннин хоту айанныыр. Хаар, хаар хаачыргыыр, сыарҕа маһа кыычыргыыр. Биир дьон тэҥэ олорорун ордорон, бэйэтин суолуттан туораабыт тиһэх суолугар айанныыр. Икки хара дьурааны батыһа икки дьикти дэтэктиип суруллар…
Дзен в стиле дзинь
Надоела писать по меткам собственной судьбы. Для разнообразия решила попробовать написать вещи по мотивам уже написанного, как правило, в стол. Написанное на злобу дня стало уже дремучим прошлым, когда только-только начали пользоваться сотовыми телефонами. Тогда это казалось чудом, вершиной прогресса. То, что возмущало, раздражало в жизни тогда, сегодня кажется такой мелочью, что самой смешно. В том пост совковом прошлом, впрочем, смешного было много. И хочется, да колется воскликнуть каждый раз: «О, боже, как же хорошо мы плохо жили!». Кажется, что ты пуп земли, что мир – это твоя вотчина, что готова по головам пройти, да хоть по трупам, всё вмиг может измениться. Когда кажется, перекрестись, а то мало ли, кто или что тобой займётся. Дзинь-дзинь – звонок с того света – твой мир рухнет, как карточный домик. Или это и есть сатори, после которого пробуждение и просветление? Посвящается моему дорогому молодому мужу Николаю Тюрневу в качестве компенсации за год без секса.
Дзен в стиле дзинь
Надоела писать по меткам собственной судьбы. Для разнообразия решила попробовать написать вещи по мотивам уже написанного, как правило, в стол. Написанное на злобу дня стало уже дремучим прошлым, когда только-только начали пользоваться сотовыми телефонами. Тогда это казалось чудом, вершиной прогресса. То, что возмущало, раздражало в жизни тогда, сегодня кажется такой мелочью, что самой смешно. В том пост совковом прошлом, впрочем, смешного было много. И хочется, да колется воскликнуть каждый раз: «О, боже, как же хорошо мы плохо жили!». Кажется, что ты пуп земли, что мир – это твоя вотчина, что готова по головам пройти, да хоть по трупам, всё вмиг может измениться. Когда кажется, перекрестись, а то мало ли, кто или что тобой займётся. Дзинь-дзинь – звонок с того света – твой мир рухнет, как карточный домик. Или это и есть сатори, после которого пробуждение и просветление? Посвящается моему дорогому молодому мужу Николаю Тюрневу в качестве компенсации за год без секса.
Не в ту степь
Самое приятное оставляем на потом, чтобы смаковать его без суеты, и, желательно без свидетелей. Проверка временем – это хорошо, надёжно, тот же результат можно получить быстро, путешествуя вместе. Даже близкий по духу, по крови, любимый до беспамятства вряд ли пройдёт этот экспресс-тест, который вшит в билет туда и обратно. Для того, чтобы в ускоренном темпе открывать для себя новые земли, моря и океаны, горы и пустыни, нужно быть на одной волне, дышать в унисон, двигаться в одном темпе, в одном направлении. Иначе забредёшь не в ту степь. Хотя нас постоянно заносит в сторону, куда-то, не туда и без попутчиков. Заряд бодрости тает, но пока тикают встроенные часы, компас внутренних желаний ждёт своего часа, когда с ним, наконец, сверят направление движения. В какую бы сторону света оно бы ни показывало, означает одно – это движение только вперёд. И наступит вожделенное ПОТОМ, когда попаду в ТУ степь – одна, налегке и наперекор всему.
Не в ту степь
Самое приятное оставляем на потом, чтобы смаковать его без суеты, и, желательно без свидетелей. Проверка временем – это хорошо, надёжно, тот же результат можно получить быстро, путешествуя вместе. Даже близкий по духу, по крови, любимый до беспамятства вряд ли пройдёт этот экспресс-тест, который вшит в билет туда и обратно. Для того, чтобы в ускоренном темпе открывать для себя новые земли, моря и океаны, горы и пустыни, нужно быть на одной волне, дышать в унисон, двигаться в одном темпе, в одном направлении. Иначе забредёшь не в ту степь. Хотя нас постоянно заносит в сторону, куда-то, не туда и без попутчиков. Заряд бодрости тает, но пока тикают встроенные часы, компас внутренних желаний ждёт своего часа, когда с ним, наконец, сверят направление движения. В какую бы сторону света оно бы ни показывало, означает одно – это движение только вперёд. И наступит вожделенное ПОТОМ, когда попаду в ТУ степь – одна, налегке и наперекор всему.