«Жили-были Кот, Дрозд да Петушок-золотой гребешок. Жили они в лесу, в избушке. Кот да Дрозд ходят в лес дрова рубить, а Петушка одного оставляют…»
Әлеге буягыч «Тукай хәзинәләре» сериясендә чыккан «Эш беткәч уйнарга ярый», «Өч хакыйкать», «Әтәч илә Энҗе бөртеге» китаплары нигезендә эшләнде.
Габдулла Тукайның Күбәләкле, Кызыклы шәкертле, Гали белән Кәҗәле, Шаян песи белән Ламигалы, Карлыгачлы шигырьләрен инде ничәнче буын укып үсә. Алар бүген дә самими, садә; дөньяны танып белергә өйрәтә, яхшы күңелле булып үсәргә өнди.