Генрик Сенкевич

Список книг автора Генрик Сенкевич


    Krzyżacy, tom pierwszy

    Генрик Сенкевич

    Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

    Krzyżacy, tom drugi

    Генрик Сенкевич

    Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

    Jako się pan Lubomirski nawrócił i kościół w Tarnawie zbudował

    Генрик Сенкевич

    Jako się pan Lubomirski nawrócił i kościół w Tarnawie zbudował to legenda ludowa opracowana przez Henryka Sienkiewicza.Jej główny bohater był wyznania luterańskiego, jednak usłyszał, że Dzieciątku Jezus nie są mili wyznawcy jego odłamu oraz inni heretycy. Lubomirski bardzo chciałby pojechać do Betlejem i zapytać Dzieciątko o to osobiście, jednak nie ma niestety pieniędzy na taką wyprawę. Pewnego razu dowiaduje się od wędrownego dziada, że na szczycie pobliskiej Babiej Góry jest czarownica, przyszła matka antychrysta, która mogłaby udzielić mu takiej odpowiedzi.Henryk Sienkiewicz, jeden z najbardziej znanych polskich powieściopisarzy epoki pozytywizmu, jest również autorem nowel o tematyce historycznej, religijnej i podróżniczej. Za całokształt twórczości w 1905 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

    Dwie łąki

    Генрик Сенкевич

    Brahma, hinduski demiurg, stworzył dwie piękne łąki usytuowane obok siebie. Jedną z nich nazwał Życiem, a drugą – Śmiercią.Łąką Życie władał Wisznu, który bardzo dbał o swój lud – dał mu m.in. Miłość i Sen, by podwładnym żyło się lepiej. Kiedy zmęczeni ludzie zaczęli pragnąć wiecznego snu, pokierował ich na drugą łąkę. Okazało się, że można przejść tam w stan tak wspaniały, że wszyscy zaczęli chętnie szukać drogi do krainy wiecznego snu. Zaniepokojony Wisznu zwrócił się o pomoc do Brahmy…Nowela Dwie łąki to efekt popularnej w XIX wieku fascynacji filozofią Wschodu. Ukazuje on wierzenia związane z naturalnym porządkiem na świecie, wyjaśnienie zjawiska śmierci i procesu umierania. Dwie łąki powstały w 1903 roku.

    Diokles

    Генрик Сенкевич

    Młody Diokles pogrąża się w modlitwie do Ateny. Prosi ją o to, by mógł poznać Prawdę, odkryć tajemnicę, nad którą dumają filozofowie.Jest gotów poświęcić wszystkie inne dziedziny życia, by móc poznać to, co nie było dane jeszcze nikomu. Jego modlitwa okazuje się skuteczna – Atena, po uświadomieniu Dioklesowi, że wyrzeka się wszystkiego innego – pozwala dostąpić wielkiej tajemnicy. Będzie to miało ogromne konsekwencje dla młodzieńca.Diokles to nowela (baśń ateńska) Henryka Sienkiewicza z 1906 roku. Pisarz, odwołując się do świata starożytnej Grecji, przedstawia w nim to, z czym wiąże się dążenie do nieznanych, niepojętych wartości, do Absolutu.

    Czy ci najmilszy?

    Генрик Сенкевич

    Nowela Henryka Sienkiewicza Czy ci najmilszy opowiada o matce, która zostaje odwiedzona przez wędrowca.Przynosi on kobiecie wieści o jej synach rozproszonych po świecie. Mężczyzna opowiada o każdym z nich, ale kobieta przede wszystkim chce wiedzieć, jak się wiedzie Jaśkowi.Krótki utwór Sienkiewicza ukazuje, jak silna jest matczyna miłość i jak wiele jest w stanie ona poświęcić dla dziecka. Autor zwraca też uwagę na to, jak często ludzie, którzy sami wiele nie posiadają, mają ogromne serca, pełne miłości.

    Co się raz stało w Sydonie

    Генрик Сенкевич

    Abdolonim jest ubogim ogrodnikiem, który dostarcza warzyw ze swego ogrodu bogatemu kupcowi Marhabalowi. Pewnego razu wyznaje bogaczowi, że jest zakochany z wzajemnością w jego córce.Kupiec tłumaczy mu, że nie może pozwolić na to, by jego szlachetna córka poślubiła biedaka. Nie przekonuje go również to, że Abdolonim jest młody, silny, pracowity i pełen miłości ani nawet królewskie pochodzenie mężczyzny. Marhabal stwierdza, że jedynie gdyby młodzieniec nagle został królem, mógłby otrzymać rękę jego córki. Zakochani postanawiają wspólnie popełnić samobójstwo.Co się raz stało w Sydonie to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza z 1907 roku. Pisarz przedstawia w nim tragedię młodych ludzi, których łączy miłość, a dzielą różnice majątkowe. Ukazuje również to, jak zaskakujący może być los. Nowela nawiązuje do fascynacji Sienkiewicza podróżami i obcymi kulturami.

    Bądź błogosławiona

    Генрик Сенкевич

    Hinduski bóg Kryszna jest zachwycony lotusem – zachwycającym, delikatnym kwiatem. Stwierdza, że nie ma wśród ludzi tak pięknych, jak lotus.Dochodzi jednak do wniosku, że może to zmienić i na wzór kwiatu stwarza cudowną dziewczynę. Będzie musiał podjąć próbę znalezienia dla niej właściwego miejsca.Bądź błogosławiona to adaptacja hinduskiej legendy, w której Henryk Sienkiewicz przedstawia zależności piękna i poezji. Utwór powstał w 1894 roku, jest realizacją fascynacji filozofią i kulturą Wschodu, mitologią i dalekimi podróżami.

    Z kurzem krwi bratniej…

    Генрик Сенкевич

    Podczas spotkania księdza Kamińskiego ze szlachtą i żołnierzami pojawia się temat miłości wobec nieprzyjaciela.Kwestia ta jest bardzo trudna do zrozumienia dla wojaków, którzy przyzwyczajeni są do tego, by wrogowi zadawać śmierć. Ksiądz Kamiński, by pouczyć swoich towarzyszy opowiada o swoim doświadczeniu. Polecił kiedyś zabić grupę Żydów i był przekonany, że Chrystus będzie zadowolony z takiej ofiary. W nocy jednak przyśnił mu się pewien sen, który sprawił, że Kamiński musiał stanąć przed trudnym pytaniem…Z kurzem krwi bratniej to nowela Henryka Sienkiewicza, w której autor rozważa ważny problem chrześcijańskiej postawy wobec nieprzyjaciół i próby przełamania nienawiści. Porusza również kwestię zbiorowej odpowiedzialności – czy za złe uczynki swoich rodaków, zwłaszcza z przeszłości, muszą cierpieć niewinni współcześni? Utwór jest ważną wskazówką nie tylko dla XIX-wiecznego społeczeństwa polskiego, ale nie traci na aktualności również dzisiaj.

    Toast

    Генрик Сенкевич

    Grupa żołnierzy, przedstawicieli różnych pułków, odpoczywa przy ognisku. W pewnej chwili mężczyźni dostrzegają spadającą gwiazdę.Wywiązuje się rozmowa o tym, czyja to gwiazda spadła – czyją śmierć zwiastuje. Rozmowa szybko przeradza się spór, podczas którego pada wyzwanie na pojedynek. Wojaków jednak zaskakuje atak nieprzyjaciela.Nowela Henryka Sienkiewicza Toast ukazała się w pierwodruku w wydawnictwie Scena polska w Łodzi w r. 1844–1901 w 1901 roku. Utwór luźno nawiązuje do Trylogii – to scenka z życia słynnej postaci Sienkiewicza – Zagłoby. Autor ukazuje w niej skłonność do przepychanek słownych oraz drażliwość związaną z walką o dobre imię wojaków i porywczość, ale także waleczność i współpracę na polu bitwy.